நெஞ்சினுக் குபதேசம்
ராகம் - ஹரிகாம்போதி தாளம் - திஸ்ரம்
நடை - தனதனன தனதனன தனதனன தனதனன
தந்தையின் வித்தினொடு தாயவளின் சாகினுக்குள்
விந்தையென சினைசேர்த்து அணுவாக்கி உயிரளித்து,
வந்துலவும் கிருமிகளின் செருவினின்று பிழைக்கவைத்து,
முந்தைவினைப் பகுத்தெடுத்து உயிர்த்துகளில் பதித்துவைத்து !
மாயையெனும் உடமைகொண்டு மாற்றமற உடலமைத்து
மாயையெனும் உடமைகொண்டு மாற்றமற உடலமைத்து
தாயவளின் உதரமதில் பத்துத்திங்கள் பார்த்திருந்து
நேயமுடன் மண்ணளிக்கும் பரம்பொருளைப் பற்றுவது
சாய்ந்தமனம் கொண்டவர்க்கு அத்தனைக்கு எளிதல்ல !
மேவவரும் புலனின்பம் முழுவதையும் முறைதுறந்து
தாவலிலா தகவமைந்த இதயமெனும் வீடமைத்து
ஆவலினால் அலகுமிட்டு தூவுணர்வு மலர்தூவி
மாவயிரம் ஆங்கவனை மாண்புடனே எழுப்புவித்து !
நினைவதுவே தொழுகையென ஒன்றித்து ஒழுகிடுவாய்
புனைந்துவளர் பக்குவத்தை பரமனவன் உணர்ந்தெழுவான்
வினையகற்றி அகம்குளிர்ந்துன் அன்புவலை அகப்படுவான்
மனைவிளங்க உயர்நிறுத்தி வீடுறவே, கூட்டுவிப்பான் !
புல்நுனியில் பனியானால் பகலவனால் போக்குறுவாய்
கல்லிடையில் ஊற்றானால் நீர்நிலையாய்ப் பயன்தருவாய்
வல்லாழிக் குள்வீழ்ந்த நன்மழையின் துளியானால்
எல்லைமிகு கடல்கலந்து கடலெனவே பெயர்பெருவாய் !
நீங்காத நின்மலனின் ஆக்கங்கள் அறிந்திடுவாய்
பூங்கமலப் பொற்பாதம் தாங்கிடுமிப் புவனங்களை
யாங்கணுமே நிறைந்திலங்கும் ஆனந்த வெள்ளமவன்
பாங்குடனே பைந்தமிழில் பண்கொண்டு பரவிடுவாய் !
ஒன்றெனவும், வேறெனவும், உடனெனவும் இருந்துஉனைச்
சென்றேகும் வகையருளும் ஒண்பொருளை உண்மையனை
மன்றிலங்கும் தொன்மையனை நொடிவிலக லில்லானை
நன்றியுடன் நேர்ந்திருப்பாய் நேயமுடன் சார்ந்திருப்பாய் !
தஞ்சமென வந்தவர்க்கு தண்ணளிக்கும் வள்ளலவன்
அஞ்சலற நித்தியத்தில் நினையிருத்தி நெறியருள்வான்
வஞ்சமறப் பருக்கோள்கள் பறந்துலவப் பாதைசெயும்
துஞ்சலிலாத் தூயனுந்தன் உயிருறையும் உயிராவான் !
மன்றிலங்கும் தொன்மையனை நொடிவிலக லில்லானை
நன்றியுடன் நேர்ந்திருப்பாய் நேயமுடன் சார்ந்திருப்பாய் !
தஞ்சமென வந்தவர்க்கு தண்ணளிக்கும் வள்ளலவன்
அஞ்சலற நித்தியத்தில் நினையிருத்தி நெறியருள்வான்
வஞ்சமறப் பருக்கோள்கள் பறந்துலவப் பாதைசெயும்
துஞ்சலிலாத் தூயனுந்தன் உயிருறையும் உயிராவான் !
திண்ணமாயிம் மண்ணிலுண்டு வேண்டுவன அத்தனையும்
பண்டேயுன் உள்ளுறையும் பரமனவன் குணம்கொள்வாய் !
கண்ணுற்ற உயிர்களைநீ கருணையுடன் அறம்செய்வாய்
எண்ணமதில் அசைவொழிந்து பூரணனைப் போற்றிடுவாய்
உருக்கொளும் உயிர்தொடங்கி பருக்கோளின் பான்மைவரைத்
பண்டேயுன் உள்ளுறையும் பரமனவன் குணம்கொள்வாய் !
கண்ணுற்ற உயிர்களைநீ கருணையுடன் அறம்செய்வாய்
எண்ணமதில் அசைவொழிந்து பூரணனைப் போற்றிடுவாய்
உருக்கொளும் உயிர்தொடங்கி பருக்கோளின் பான்மைவரைத்
திருக்குழகன் வனைந்தமைத்த வியாபகத்துள் வியாப்பியமே
அருவாயும் உருவாயும் அருவுருவம் அதுவாயும்
பெருநெறியோ டவன்புரியும் திருநடமே யீங்கனைத்தும் !
